Kiezen voor een waardevol leven: welke keuzes ben jij bereid te maken?

Chronisch ziek en keuzes maken: Om ervoor te zorgen dat je leven niet langer enkel draait om je chronische klachten moet je keuzes maken. Makkelijke keuzes en moeilijke keuzes.

Chronische ziek en keuzes maken

• Ben jij bereid af en toe een conflict met je partner te accepteren om te doen wat je wil doen?
• Ben jij bereid om een vriendschap te verliezen wanneer je het leven leidt dat je wil leiden?
• Ben jij bereid om je perfectionisme los te laten om vooruit te komen?
• Ben jij bereid om emoties van de mensen om je heen te verdragen wanneer zij een stap spannend vinden?

Ik zal je een voorbeeld geven van mezelf.

Voor mij is mijn werk super belangrijk. Het geeft mij een doel, zingeving, een gevoel van waardevol kunnen zijn. Het maakt dat mijn pijnklachten een functie hebben want door alle stappen die ik daardoor zelf heb moeten zetten kan ik doen wat ik nu doe. Het maakt dat mijn pijn geen centrale plek meer inneemt.

Maar werken is niet altijd de makkelijkste keuze.

Toen ik na mijn rugoperatie mijn werk weer op wilde pakken vond mijn man dat niet meteen een goed idee. Hij was bang dat de pijn zou toenemen en dat dat consequenties zou hebben voor ons gezin. Hij was ongerust dat ik niet op tijd op de rem zou trappen. Wat in het verleden nogal eens gebeurde door enthousiasme.

Ik kan je vertellen…toen ik met de datum kwam waarop ik echt weer afspraken met cliënten in wilde gaan plannen stond hij dus niet bepaald te juichen. Hij gunt mij mijn werk maar hij gunt ons gezin nog meer een vrouw en moeder met minder pijn. En natuurlijk snap ik dat en heb ik daar alle begrip voor.

Voor de veilige weg kiezen?

• Maar kies ik daardoor voor de veilige weg?
• Zodat hij de onzekerheid en angst niet hoeft te voelen?
• Zodat ik zeker weet dat mijn klachten niet toenemen door werk?
• Zodat de kans groter is dat ik binnen mijn grenzen blijf?

Nee, dat doe ik dus niet. Want werken maakt van mij een leuker mens. Een tevredener mens. Ik geniet meer van de tijd dat ik niet werk. Ikgeniet van alles dat ik bereik met mijn praktijk. Ik geniet ervan dat ik buiten mijn comfortzone dingen doe die ik nooit voor mogelijk had gehouden.

En werk kun je natuurlijk vervangen door vrijwilligerswerk, hobby’s of andere activiteiten. Maar iets dat jouw leven waardevoller maakt.

Dat maakt natuurlijk wel dat ik ontzettend mijn best doe om goed voor mezelf te zorgen en mijn grenzen te bewaken zodat ik naast dat werk ook nog steeds de leuke vrouw en moeder kan zijn. En ja, op het gebied van mijn pijn, zou het leven wellicht makkelijker zijn wanneer ik niet zou werken.

Maar ik leef niet om te kiezen voor de makkelijkste weg. De meest veilige keuze is blijven twijfelen. Dan hoef je namelijk nooit écht te kiezen.

Je kunt dus heel gemakkelijk, soms zelfs onbewust, je keuzes laten beïnvloeden door de mensen om je heen. Misschien wel omdat je het gevoel hebt dat je hen iets verschuldigd bent. 

Uitstellen van keuzes maken

Maar je kunt ook heel veel keuzes, misschien zelfs nog wel meer, uitstellen door je eigen gedachten.

• Dit kan ik niet
• Hierdoor verergeren mijn klachten misschien
• Ik durf dit niet
• Wat zullen anderen hiervan zeggen

Veel vanuit eigen onzekerheid dus.

Mijn ervaring is dat je met de meest spannende keuzes het verste komt. Uitspreken wat jij nodig hebt, hulp vragen, keuzes maken die misschien wel consequenties hebben voor anderen.

Als ik naar mijn eigen praktijk kijk dan klopt dit ook. Ik weet nog hoe spannend ik het vond om de eerste keren hier met mijn gezicht online te komen. Hoe spannend ik het vond om filmpjes op te nemen voor mijn training. En hoe spannend ik het vond om de eerste podcastaflevering op te nemen.

Niet in de minste plaats omdat ikzelf mijn meest kritische toeschouwer ben. Een toeschouwer die angst en twijfel zaait. Me onzeker maakt voordat ik goed en wel begonnen ben. Herkenbaar?

Gelukkig heb ik inmiddels ook heel veel andere toeschouwers. Een toeschouwer die mij toejuicht wanneer ik nieuwe dingen ga proberen. Een toeschouwer die trots is als ik spannende dingen gedaan heb. Een toeschouwer die met een milde blik kan kijken naar het resultaat dat ik aflever.

Die waren er niet ineens, nee daar heb ik hard aan gewerkt om die te ontwikkelen. Door ze steeds op een podium te zetten en het woord te geven.

Zorgt dat ervoor dat de kritische blik helemaal weg is? Nee, helaas. Maar doordat ik óók met een andere bril naar mezelf kan kijken maakt dat dat ik stappen kan zetten. Dat ik stappen durf te zetten. En dat maakt dat er dingen veranderen.

Vanaf volgende week twee weken iedere dag een podcast opnemen. Vorige week voor het eerst live een online training geven. Een magazine uitbrengen met mijn eigen hoofd op de voorpagina.

Denk je dat ik nooit gedacht heb: Zullen anderen dat niet gek vinden? Of kan ik dit wel?

Natuurlijk wel. Maar er staan ook toeschouwers hun longen uit hun lijf te schreeuwen omdat ze ongelooflijk trots zijn op wat ik doe.

Kom uit die comfortzone.
Kies. Leef. Jouw leven.

Wat wil jij nou écht in je leven en mét je leven? En wat de jij niet uit angst voor…? En dan nog een kleine toevoeging hierover. Deze week sprak ik een cliënte die dit te horen kreeg van haar man: Je denkt te moeilijk?!!

En eerlijk gezegd hoor ik dat wel vaker terug van cliënten. ‘Je denkt teveel na’, ‘Je maakt het zo moeilijk voor jezelf’. En soms dan nog er achteraan: ‘Geniet nou wat meer’, ‘het komt allemaal wel goed’.

Te moeilijk denken

Maar even terug naar ‘Je denkt te moeilijk’. Heel eerlijk?! Dat is meestal ook zo.

Het kan zoveel simpeler alleen dat is niet zo simpel.

• Als je nou ‘gewoon’ op tijd op de rem trapt.
• Als je nou ‘gewoon’ je klachten serieus neemt.
• Als je nou ‘gewoon’ goed voor jezelf zorgt.
• Als je nou ‘gewoon’ wat liever denkt over jezelf.

Zo simpel kan het zijn.

• Hoe zou je leven er dan uitzien?
• Zou je dan meer kunnen genieten?
• Wat zou je dan wel doen dat je nu niet doet?
• Wat zou je dan vandaag doen dat je nu misschien voor de verre toekomst op de planning hebt wanneer je klachten ooit minder zullen zijn?

Maar ik weet natuurlijk dat gewoon op tijd op de rem trappen of gewoon je klachten serieus nemen en gewoon beter voor jezelf zorgen niet zo simpel is. Ik heb ontzettend hard moeten werken om deze dingen onder de knie te krijgen. En nog steeds mag ik weleens liever over mezelf denken of iets eerder op de rem trappen. Maar inmiddels kan ik wel zeggen dat ik dit alles voldoende onder de knie heb om het leven te leiden dat ik wil leiden. Dat ik niet meer aan het wachten ben tot mijn pijn over is of minder is voordat ik bepaalde stappen zet. Nee ik leef het leven dat ik wil leven met de omstandigheden waarmee ik te dealen heb.

Had ik een ander leven kunnen leiden als ik geen chronische pijn zou hebben?
Ja, absoluut.

Heb ik daarin een keuze?
Nee, de pijn is.

Heb ik dan een keuze hoe ik mijn leven vormgeef met mijn chronische klachten?
Absoluut!

Chronisch ziek en keuzes durven maken

En écht, ik heb lang zitten wachten hoor. Mijn leven on hold gezet omdat ik eerst de oplossing moest vinden voor mijn pijn. Maar was dat het leven dat ik wilde leiden? Wachten, vechten, hopen. En ondertussen de maanden en de jaren weg te zien tikken? Nee, zeker niet!

En ik vermoed dat jij dat ook niet wil. Ik gun het jou ook dat jij nú gaat leven. Rekening houdend met je chronische klachten. Maar zeker ook rekening houdend met wat jij wil in je leven, wat jij belangrijk vindt! Waar jij blij van wordt. Waar jij van geniet.

Kies voor een waardevol leven!

En dat kan!

14 september start ik een groepstraject met allemaal enthousiaste mensen die de keus gemaakt hebben dat zij voor een leven willen gaan waarin ze, ondanks hun klachten, kunnen genieten.

Doe jij ook mee?

 

Wil jij op de hoogte blijven van mijn laatste artikelen, nieuwtjes en tips? Meer informatie over leren omgaan met chronische klachten? Schrijf je dan hieronder in en ontvang 1x per maand een leuke nieuwsbrief van mij: ja ik schrijf me in!