Praten over chronische pijn: wat zeg je nou?!

Praten over chronische pijn en pijnklachten, hoe doe je dat?! Vier keer per jaar schrijf ik een artikel voor het RSI magazine waarbij ik thema’s rondom chronische pijn bespreekbaar maak.

Praten over chronische pijn: communicatie

Voor het eerste artikel dat ik schreef voor het RSI magazine werd mij gevraagd iets te schrijven over communicatie. En nog specifieker: ‘hoe maak ik aan mijn omgeving duidelijk hoe het is om iemand met chronische pijn te zijn?’. Eigenlijk kon mijn antwoord op die vraag heel kort zijn, dat kun je namelijk niet. Pijn is zo persoonlijk dat je nooit aan iemand duidelijk kunt maken wat je precies voelt. Dit wordt al makkelijker wanneer iemand zelf ook chronische klachten heeft. Dan spreek je meer dezelfde taal. En toch kan ik zeker wat schrijven over dit onderwerp. Dat een ander nooit precies zal kunnen begrijpen wat jij voelt wil niet zeggen dat je het begrip van de ander niet kunt vergroten. Het delen van je angst, verdriet en pijn is het begin om milder naar jezelf te worden en om daardoor beter je grenzen aan te kunnen geven. Communicatie dus.

Drie varianten mogelijk

Ik deel communicatie altijd op in drie varianten, namelijk communicatie van jou naar jezelf, van jou naar je omgeving en van de mensen uit je omgeving naar jou. In dit artikel ga ik verder in op ‘communicatie van jou naar jezelf’ en op ‘communicatie van de ander naar jou’. In een ander artikel kom ik terug op ‘communicatie van jou naar de ander’.

Welke boodschap is voor jezelf?

Communicatie naar jezelf is de basis van alles. De basis voor het accepteren van jezelf en je pijn, de basis van waaruit jij een boodschap naar een ander zendt en dus ook de basis waarop jouw omgeving zijn oordeel baseert. Alle negatieve gedachten over jezelf hebben invloed op jouw gevoel en daarmee op jouw gedrag en dat voedt de negatieve gedachten weer en maakt de cirkel rond. Stel je maar eens voor dat je tegen jezelf zegt dat je je aanstelt en dat anderen dat misschien ook vinden, daar word je waarschijnlijk verdrietig of angstig van. Wanneer je verdrietig bent trek je je misschien terug, zoek je geen contact met anderen. Als een ander dan ook geen contact met jou opneemt is dat voor jou mogelijk een bevestiging dat jouw gedachten (ik stel mij aan en een ander vindt dat ook) waar is. Je straft jezelf door zo over jezelf te denken, je hebt de klachten al en dan ook nog dat vervelende gevoel wat voortkomt uit de negatieve gedachten.

Praten over chronische pijn: Wat zeg jij nou?

Dan nog de communicatie van de ander naar jou. Voor de ander kun je lezen, je partner, een vriend, een familielid, een collega, een leidinggevende of een arts.  Wat als, dat wat gezegd wordt, kwetsend is of een bevestiging van de negatieve gedachten over jezelf. Het is lastig om voor te stellen hoe het is om chronische klachten te hebben als je die niet hebt. Iedereen weet hoe het is om pijn te hebben. Maar chronische pijn is toch echt even een ander verhaal. Iedereen kan vroeg of laat kwetsende opmerkingen maken. Het lastige is dat een ander niet altijd door heeft dat het een kwetsende opmerking is. Er zijn opmerkingen die voor jou erg kwetsend kunnen zijn terwijl de ander het juist goed bedoelde:

• Het komt allemaal wel goed
• Er komen betere tijden
• Het kan allemaal nog veel erger
• Richt je maar vooral op je gezin/je werk/een leuke hobby

Wanneer er voor jou (nog) geen uitzicht is op verbetering kun je niets met zo’n opmerking, hoe goed die ook bedoeld is. Het is dus belangrijk dat je een aantal mensen uit je omgeving meeneemt in wat de klachten met jou doen, je angsten, je negatieve gedachten, je twijfels, je verdriet en je boosheid. Niet iedereen hoeft jou te begrijpen, kies een paar belangrijke mensen uit. Vertel hen hoe jij je voelt, waar je bang voor bent, waar je verdrietig van wordt. En vertel ook vooral aan deze mensen wat jij nodig hebt, waarmee ze jou kunnen helpen en waarmee ze jou vooral niet helpen. Geef het hen aan als ze een kwetsende opmerking maken.

Iedereen moet leren omgaan met jouw klachten

Gun de mensen om jou heen om te leren hoe zij het beste met jou en jouw chronische (pijn)klachten om kunnen gaan. Want voor jou is het een leerproces maar voor de mensen om jou heen ook!

Ontdek hoe ook jíj kunt leren omgaan met je chronische pijn.