Blog

Blog

Rolverandering en communicatie

chronische pijn is topsport

Rolverandering en hoe je daarmee omgaat

Ik schreef in mijn vorige blog over verandering in je sociale rollen en dat dat vaak gepaard gaat met schuldgevoel, verdriet, boosheid en angst. Frustratie ook, omdat dat wat je altijd kon nu ineens door je klachten niet meer gaat. Het gevoel tekort te schieten.

Vragen die hierbij spelen

Hoe ga je daar nu mee om?
Hoe accepteer je dat je niet alles meer kan wat je kon?
Hoe accepteer je dat je niet meer de persoon bent die je was?
Hoe ga je door met een leven wat soms niet meer voelt als jouw leven?

En vragen die ik kreeg in de discussie op instagram

– Ik vind het moeilijk om de zin van het leven te zien, ik heb het gevoel dat ik geen plek of doel meer heb. Hoe ga ik daarmee om?
– Ik heb het gevoel dat ik te weinig toevoeg aan de maatschappij. Hoe geef ik dat gevoel een plek?
– Ik probeer me sterk te houden om anderen niet tot last te zijn. Hoe kan ik dit veranderen?
– Hoe zorg ik ervoor de mijn relatie gelijkwaardig blijft ondanks de klachten en de hulp die ik nodig heb?

Communicatie

Moeilijke vragen en geen pasklare antwoorden, helaas.
Maar de sleutel hierin is communicatie.

Uitleggen aan de ander hoe het voor jou is…
Je kwetsbaar op durven stellen door je angsten op tafel te gooien…
Duidelijk aangeven wat je lastig vindt, ook als dat juist hulp ontvangen is…

Maar ook:
Vragen hoe het voor de ander is om jou meer te helpen…
Vragen aan de ander wat voor hem/haar lastig is aan de situatie…
Vragen aan de ander hoe je er voor hem/haar kunt zijn…

Gesprekken voeren

Heb je deze gesprekken recent nog gevoerd met je partner, vriend/vriendin, vader/moeder, kinderen, leidinggevende/collega’s etc. Bij iedere rol zal dit gesprek er anders uitzien maar mijn ervaring is dat het bij ieder gesprek heel veel opheldering geeft, heel veel erkenning van gevoel van beide kanten, heel veel steun.

Vooral de vraag over en weer, wat heb je nodig? Dat dwingt beide na te denken over wat je zelf nodig hebt, wat jij wil, waar jij behoefte aan hebt…en vanuit die verbinding met jezelf de verbinding weer aangaan met de ander…dat geeft ruimte om je weg te vinden in verandering van je rollen.

Moeilijk proces

Neemt echt niet weg dat het moeilijk is. Dat het een rouwproces is wanneer je (tijdelijk) afscheid moet nemen van delen van je eigen persoon die zo vertrouwd zijn voor je.

Je weet niet beter dan dat je een ambitieuze collega bent
Je weet niet beter dan dat je een fanatieke sporter bent
Je weet niet beter dan dat je een actieve moeder bent
Je weet niet beter dan dat je een gezellige (en energieke) vriend/vriendin bent
Je weet niet beter dan dat je een zorgzame zoon/dochter bent

En ineens moet je daarin terugschakelen of zelfs afscheid nemen. Sta daar bij stil, rouw en deel erover met anderen.

Zorg ook dat er iets voor in de plaats komt…daar kom ik in het volgende blogartikel op terug.

Wil je meepraten over dit onderwerp of andere relevante onderwerpen kijk dan op mijn instagram pagina.